Benim en büyük davam şiirimdir
Memleket anlatır benim şiirim
Toprağı , hasretliği anlatır...
Aşkın en masum halini
Yalnızlığın kudretini anlatır...
Varsın açmasın bahçemde güller
Elbet bağrı yanık bir şair;
Oturup bir gün beni dinler...
Anadolu çocuğuyum ben
Anam ;
Toprakla beslemiş beni
Sevgiyle büyütmüş
Belki soframızda besili piliçler eksik olmuş bir ömür
Ama asla hoş görmemişiz ihaneti ...
Babam ;
Hep bir çınar olmuş sırtımızı yaslayabileceğimiz
Ama ayağına giyememiş
Şöyle en parıldayanından bir çift kundura
Esir etmişiz biz demir parmaklıklar ardında
Yalanı , ihaneti ve kalleşliği
Sırtından vurmamışısz bize arkası dönük kimseyi
Bir tekmede biz vurmamışız yere düşene
Suçtur belki bunlar
Benim memleketimde
Varsın benim boynuma geçirsinler
Kördüğümlü ölüm halkasını
Gelsin alsın ayaklarımın ucundan cellat
O yaşam tahtasını
Yinede el sürmesinler
Onuruma gururuma ve davama
Benim en büyük davam şiirimdir.
Memleket anlatır benim şiirim
Toprağı , hasretliği anlatır...
Furkan Emre GÜLERYÜZ