İnkar etti kalbin
Ben sevdim dedikçe, sen gözlerini benden kaçırdın!
Ben gözyaşı döktüm.
Sense dudak büktün.
Zaten gideceğin belliydi.
Sen banada, kendinede en büyük kötülüğü ettin.
Ve!
Gittin...
Bense sevmiştim, hemde çılgınlar gibi sevmiştim!
Bu aşkın vebalini yüklenmek şimdi kolaymı?
Her gece yolunu gözledim,
Gelir diye göz kapaklarıma kibrit çöpü ekledim
Düşlerime gelmeni bekledim.
Rüyalarımda seninleydim.
Gece sevdim, gündüz sevdim, hep sevdim!
Gün oldu ağlattın yüreğimi.
Gün oldu,
Güller ağlarken bende ağladım.
Onlar boyun büktü,
Bense yüreğimi tuzla dağladım!
Hangi yürek dayanırdı tuza!
Hangi yürek severken razı olurdu ayrılığa!
Ama sen;
Hem sevmeyi, hemde hasretlik çekmeyi öğrettin.
Ha! bir şey daha öğrettin.
Bu’da bak senin eserin.
Sen;
Ellerim dokunmadan, tenin tenime değmeden,
Kokunu bile almadan,
Göz göze gelip,
Karanlık gecelerde yasak aşkı öğrettin...
Şimdi ise terkedip gidiyorsun..
Git!giderken şu yaralı kalbimide eline al...
Biliyorum acım büyük olacak..
Belkide bu yürek bu acıya dayanamayacak..
Ama giderken arkanda;
Senin için son görevimi yapacağım...
Öptüğün yerleri usturayla kazıyacağım
Göz yaşlarımı deniz suyuyla yıkayacağım
Haram aşkı,unutmaya çalışacağım.....
Ve!
Unutacağım...

cem
antalya
23.12.2012