3
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1529
Okunma
ne resimler var hatıramda size dair
yoksulluğunuzda elinden tuttuğum çocuklardınız
büyümek dediğim bu değildi
beni anlamamışsınız
köklenmiş çiçekler gibiydiniz avuçlarımda
hiç birinizi rüzgára terketmeye kıyamadım
toprak oldum
olabildiğimce
güneş oldum
su oldum herbirinize
büyüdünüz çocuklar
dallanıp yapraklandınız ve rengarenksiniz
sevinmem gerekirken üzgünüm
çünkü köklerinize dönemedeniz
belki de sizin suçunuz değil
belki de zamansız fidanlanmıştınız
ne resimler var hatıramda size dair
üzgünüm
hiç biriniz bahçemdeki yerinizi alamadınız
belki de doğduğunuz vakit gök karanlıktı
ondan karanlık kaldınız
oysa penceremi bir ömür açık tuttum size
gök gibi üstünüzdeydim heryerde
bir kere olsun başınızı kaldırıp bakın kalbime
allahaısmarladık
yıldızlar döküyorum gözlerinize
Şiirin sahibi
Cevap Yaz