çık Galata Kulesi´ne
bir kova toz pembe dök
bu karanlık Istanbul´un üstüne
uykusuz gözlere rüya yerine

gerçeküstülüğün doruğunda yaşıyoruz
garda gemi sesleri
yolda arya söyleyen simitçi
susam taneleri gibi eziyor hayatın dişleri bizi

pencerelerde aşka meydan okuyanların siluetleri
görmüyorum meydanlarda aşk okuyan kimseyi
çık Galata Kulesi´ne
bir kova toz pembe daha dök

her umut bir diğerine gebe
yunuslu yoncalı kolyeler takmayacağım seneye
denizi katlayıp cebime koyacağım
yüzüne tüküreyim böyle şansın

yedi tepeden istediğini işaretle
altısına gökdelen çıkarlar yakında
betona kalp çizmekte bir marifet
hele bir de ellerin uzaksa ağaçlardan

gerçeküstülüğün doruğunda yaşıyoruz
garda gemi sesleri
Dali´nin bıyıklarını takınmış kasap
kuzuların kanından tablolar çiziyor

denizi katlayıp cebime koyuyorum
garda gemi sesleri
çık Galata Kulesi´ne
toz pembe dök dökebildiğin kadar