2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
3163
Okunma
basit sızıları oluyor insanın,
olabildiğine sadeleştirilmiş bilinmezleri ardından..
çarpa bölüne geçtiği yollardan toplayamıyor kendini
hep bir çizgi çekiliyor üstüne sustuklarının...
------sana manolyalar getirdim ey denkleştiremediğim bilinmezim...
henüz açmamış umutlarımı...
yasak bahçelerden kopardım yine,
yine sevdiğin gibi yasaktım işte.
....
ellerimde büyüyen duvara yansımış bir gölge oyunu,
bir yönetmenlik hali, hiçbir vedaya el sallayamamış ellerim.
söndür ışıkları kapanmasın perde,
olmasın gündüzü bu tek perdelik cinayetin..
sabahlara dek öldüreyim tüm manolyaları,
henüz açmamış umutlarımın cenazesi koksun odam..
yasak bahçelerden kopayım yine,
yine sevdiğin bir yasağı vurayım alnının çatından..
ve manolyalar getir bana, KOKMAYAN....
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz