bazen oturduğun yerde sen değilsin..
başka bir ikamette
yerleşiksiz bir yaşama dair yaptıkların.
o derece göçebe fikirlerin var mesela.
kalkıp sabahın ama karanlığında
yollara düşmek kimse uyanmadan.
kimse uyanmadan toplayıp gitmek tüm rüyaları .
’ben hırsız değilim’’ diye bağırıp
kahramanalığını ilan etmek,
düşlerine kızan adamlara.
bazen oturduğun yerde sen değilsin.
başka bir kalbi atıyor nefesin.
şu otobüsün camında oluşan buğu
başka bir sıcaklığa ait.
en az ’beni yıka!’ yazan arabalar kadar
kirlenmiş gülüşlerin.
sen de bilirsin tozunu pasını belki,
belki sırf bikaç el dokunsun diyedir
inadına tozlu kalışın.
alışırsın bir şehrin dalavere kokmasına bazen.
senin de bir işler çeviresin gelir.........;
masum kalırsın.
tozun yetmez entrikalar satın almaya.
çok duyarlı insanların, çok ilgili cam yazılarından,
çok parmağa bulaşmıştır tozun....
-------H’içtenlik--------merve gkmn