rastgele tepeleme sokuşturmalıyım gardolaba günahlarımı
masum günahlarının üzerine yığılıp kalmalıyım cehennemlik ayıplarımla
sevişmeli hayallerimiz zenci ellerle alev alev tenlerimiz yanmalı
nefeslerimiz birleşmeli kuytuda hayvani hırıltılarla ve bin yıllık açlıkla
senin üzerinde yasak kokun olmalıyım bin bir aktariye karışımı...

gözlerine düşürmeliyim gözlerimin gölgesini soluklanabileceğin
zümrüt yeşili renginde olmalı bildiğin bütün değerli madenlerin
gözlerimden sana tek taş zümrüt yüzük sunmalıyım diz çöküp önünde
vadettiğim hazinelere varmak için kalbimi koparmalısın hoyratça ellerinle
rosa dudaklarında dudaklarımın asırlık tadı kalmalı mahzenlerde saklı
yıllar tadını unutturmamalı sevişmelerimizi ve yumuşak sakallarımı
estirmemelisin borayı bensiz üstüne...

gözlerim boş bakmalı, retinamın renkleri uçmuş gidişinden sessizce
gülümsemem emanet kalmalı saçlarında yine benden gidişinde
geri döndüğünde gülebilmeliyim ancak yaşattığın binbir gece masallarının içinde
kısa ama dev bir romanımız olmalı sığmayan iskenderiye kütüphanesine;
’özlemlerin kapıda kucaklaştığı ve selamlaşmadan sırılsıklam seviştiğimiz girişte
ayrılığın giderken el salladığı’ bir sayfalık romanımız kırmızı mum mühürlü siyah kaplı
arkandan kovalar dolusu gözyaşımla yıkamalıyım bastığın yerleri
’yolun açık olsun sular gibi git ki tekrar gelebilesin’ diye...

kalbine giden damarlarında kaybolmaktan korkmalıyım
karanlık gece korkularımdan şarkılar besteleyip adına mırıldanmalıyım
ve seninle yıldızları bir bana bin sana eşit paylaşmalıyım
kavga etmeliyiz hep parlak yıldızları kendine seçtin diye
dolunaydaki gülümsemeni paylaşmam bilesin kimseyle
benden gidip samanyolundan sana binlerce yıldız toplamamı istemelisin
kapris yapmalısın ben bunları beğenmedim yenilerini git topla diye
tekrar sonsuzluğa asılıp sallanmalıyım bir yıldızdan diğerine
sonra sevişmeliyiz terasta yıldızlardan utanmadan
ısır omzumdan ki bir duyan olmasın sadece yıldızlar şahit olmalı tepemizde
çığlıkların yankılanmalı tek duvar evimizde, tutkularımız boğulmalı terimizde
ayaklarım yerden kesilmiş zaten a ş k ı m d a n...ö l ü r k e n...g ö ğ s ü n d e...

gül bahçesi dudaklarında ahududu yetiştirmelisin
öperken dikenlerin batmalı, kanlı öpüşmeliyiz,
ahududu damlalarını dudak kıvrımımdan emmelisin
boynuma küçük ısırıklı zehirli hamleler etmelisin
ılık nefesinle şah damarımı tehdit etmelisin
ve şah damarıma şah çekmelisin kalenle
köşeye sıkıştırmalısın duygularımı biçare
kalemi düşürmelisin gözlerinle anlattığın şiirlerinle
beyaz atımı sürmeliyim, şaha kaldırıp önüne
kederlerin duvarlarından döküldüğü kalenden çekip almalıyım seni
atımın arkasına atıp seni piyonlarının üzerinden atlamalıyız, sıkı sarılmalısın belime
siyah beyaz damalı çapraz hüzünlerinden koparıp köklerini
zümrüt-ü anka kuşlarının omzuna konacağı ormanıma götürmeliyim
nehir kenarından özgür atların dörtnala koştuğu
gözlerinin alabildiği ovalarda koşmalı asaletin özgürce...

kovuğunda sabahlamalıyız deli ormanımızın aşk ateşimizin için için yandığı
ruhumun zifirini cigaraya sarıp, göğsünden içine çekmelisin kalbimin yanışını
sekoya ağacının bulutlarını öpen kollarında gün batımına el sallamalıyız çıplak
ellerini uzatsa da gam, pamuk helvası bulutlar üzerinde olmalıyız ulaşılamayacak
bastığımız her dal dudaklarının tadı kıvamında şekerden yapılmış olmalı
her zerresinde sen olmalısın yıldızlardan yorgan bulutlarından yastık ormanımızın...

sevişmeliyiz orkidelerden yatağımızda
ateşimizin korundan çarşaflar tutuşmalı
volkanlar tetiklenmeli kasılmalarımızda
sevişmemizden durgun nehirler taşmalı...

ruhum ruhunu binbir gece masallarına kaçırmalı
ruhun ruhuma sahilde deniz meltemiyle kaçmalı
gözlerimde ruhunu demlendirmeliyim
kıvamı gelince almalıyım nar çiçeğimi ağustos bitiminde
gel dediğinde gelip
git dediğinde artık gitmemeliyim
dudaklarında yaşayıp
gözlerinde ölmeliyim....

29/06/2007 Bodrum