tıpırtını duyar yağmur karanlığında arzu halim
hasır altına gizlenmiş vücut’um sende dirilir
tefek ilk ışıklarda damlacık bırakır toprağına
asi nehirler kulaçlarımı kırmaya ısrarlı
bu sabah bir başkayım ben
umutlarım avuçlarımda erir

hiç düşünmediğim sebepler sır verir martılara
deniz dur diyemez asla dalgalara
ne bu çöl, ne bu denizdeki vurdumduymazlık
senin karanlığında
uslandırıp büyüttüğüm

kirpiklerini astım oysa yıldızların en uç noktasına
hayalin camekânımda kutsanmış alev gibi
çiçeklerinden dergâhlar kurdum can evime
denizinde yüzmeyi
unutmuş yunuslar gibi
kaybolduğum yerde
yanık türkülerde
bensana sürgünüm.

gizli bir el dokunur her gece mısralarıma
dövesim gelir bir çocuk misali seni
sen ise amazonların gür saclarısın
Ben ise Anadolu’nun saçlarını tarayan şairi
anlatamam seni ne kadar çok sevdiğimi gülüm
kafiyesiz kalır şiirler