Su serp şu yangına
Atıl bir aşkın feragat etmiş dilenciyim ben
Bakın diyorlar şu şaşkına
Bende bakınıyorum çevreme
Boş gözlerle.

Birkaç tavuğun üzerine binmiş horoz
Anne bunlar ne yapıyor diyen çocukluğum.

Birileri kazanırken, birileri kaybediyor
Kazı kazandan geriye kalan tırnak dibindeki boya
Sevilmedik sevmedik biz diyorsun
Doya doya
Geldi, geçti yıllar
Çizilirken yoktuk sınırlar.

Hep takılı kaldı asma çalısına
Kara gözlü… üzüm gözlü yar
Potinlerimiz çatır çatır çiğnerken kar
Oysa hiç üşümedi yüreğimiz
Kasımda leylekler giderken
Temmuz güneşine takıldı olta iğnemiz
Büyük balıkmış tutulmayan...


Düşünce, çitme vuran bize
Sırtımızda taşıdığımız meşe budağı
Öptükçe, ısırırdı dudağı
Hiç usanmazdık, hayat kepenklerini kapatırken
Nankörler vardı hayatımızın arka penceresinde
Ağlamadık değil mi?
Erkek adamdık!

Çocuk olduğumuzu unuttu sıska duvarlar
İhtiyar olduğumuzu hatırladı mezar
Kaybedecek neyimiz var
Neyimiz kaldı,
Boş gözlerden başka yar..