Sim düşmüş saçlarına Gece kokuyor ağzın… Kalbin delinmiş bak, ışık sızıyor; Söyle kadın, Dün yine beni hangi yıldızla aldattın?
Penc Ü Sen’lerden
Paylaş:
3 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ölüm ve ötesine dair insan tahayyüllerinin bir çok anlatı ve esinden faydalanarak düşsel metaforların dışına -edebi anlamda - ne denli çıkılabileceğini göeren bu dil kurulumuna ne denilebilki
sanırım düşsel bir eserden beklenmeyecek gerçekçiliğin eleştirilen yanlarını da anlamlaştırarak yeniden okumam gerektiğini hatırlatan ve özenerek yazdığınız basit fakat çok anlamlı bulduğum şiire teşekkür ediyorum
Bugün bir sahafta 1962 yılında basılmış bir takvim buldum. Şiir antolojisi niteliğinde. Trk halk, Divan edebiyatından, Cumhuriyet döneminden, Çağdaş Türk ve Batı şiirinden seçkin eserlerle süslenmiş. 20 tl ye aldım :) Çok orijinal bir eser.
İncelerken Dante Allighieri'nin cehenneminden bir kesit buldum. Size yazayım istedim.
Cehennem'den
Hayat yolu ortasında kendimi Karanlık bir orman içinde buldum Anladım yolumu kaybettiğimi
Aklıma geldikçe hala korktuğum Bu yabani, haşin, büyük omanı Anlatırken bile ürperiyorum.
Ölümden daha korkunç buldum onu Ama başka iyi şeyler de vardı Anlatayım onların ne olduğunu.
Doğru yoldan saptığım zamanlardı Bilmiyorum nasl girdim oraya Uykudaydım, uykum derin, ağırdı
İçimi korkuya salan bir saha Sonlarına doğru bir tepe, yüksek Baktım orda şöyle bir yukarıya
İnsana doğru yolu göstererek Doğan günün ışığıyla örtülü Kocadağ doruğundan eteğine dek
Gece derin karanlık üzntülü Kalbimi dolduran korku bir anda Hafiften şöyle bir durdu çözüldü
Denizden karaya soluk soluğa Çıkanlar karanlık sulara doğru Geri dönüp dönüp nasıl bakarsa
Hala kaçan ruhum -şaşkın, korkulu- Canlılaeın asla geçemediği Bir yola doğru öyle bakıyordu
..................................
Eserin geneli her ne kadar sıkıcı İtalyan tarihi ile dolu olsa da; yine de yazılmış en iyi edebi eserlerden birisi...
Sürdürülebilirlik hakkında söylediklerinizi anladım.
Ayrıca zaten ben özellikle bu penc ü sen leri ayrı bir başlık altında toplu halde yayınlasam daha çok firkir verici olurdu ama bu sitede maalesef öyle bir imkan yok sanırım. Varsa da ben çözemedim.
bahse konu eseri hasan ali yücel'in m.e .b çocuklar için yaptırdığı çevirilerle tanımış neden ilahi sorusuna da bir aile dostumuzun açıkladığı üzere hz Muhammd s.a.v mihracına atıfta bulunan ve hatta fikir alıntısı ile dinsel anlatıların komedi kavramı altında halka hırıstiyan öğretilerinin boşluklarını doldurmak maksadının da bir kenara not edilmesiydi. tanrısal aşka ihanet ciümlesi bu bakımdan ihanet mi yoksa benimsenmiş inanca destek mi sunar bilemiyorum elbette eserin içeriği son derece genişlemeye müsaitken buradan bakmak yersizleşiyor.
platonik aşka inanmayıp yaşamak zorunda kalan biri olarak fiziken varlığı kanıtlanamayan ve sırf bu nedenle ilahi bir düzleme getirilen odağın şiirsel söyleme yardımcı olduğunu fakat yeterli olmadığını çünkü insanın yaradılış gereği tadan dokunan ve elbette ikisi arasında dolumlanan bir yapı içerdiğini düşününce şiir açısından bu döngünün kısır kalacağını savunurum.
sürdürülebilir bulmamın nedenine gelirsem
bu şiirin öncesi ve sonrası okurun da aynı şekilde sizin şiir serüveninizi izlemiş olmasını gerektiriyor olması hakkında duyduğum endişeye yönelikti.
Dante'nin İlahi Komadya'sını ilk duyduğumda -çocuktum- bir komedi kitabı sanmıştım. Oysa Komedya kelimesinin kökeninin -halk ile ilgili, halksal- manasına geldiğini çok sonraları öğrendim. Dante Divine Comedia'sına bu nedenle bu ismi vermişti, komik bir eser olduğu için değil. Yani kastı İlahi'sinin yani tanrıya övgüsünün ve onun evleri olan Cennet ve Cehennemi anlatısının halka uygun bir anlatımla yapıldığını anlatabilmek için...
Bir insanın, bir İlahe'ye aşık olması ve o İlahe'nin kendisini anatabilme olasılığı, o insanın mertebesini yüceltir gibi geldi bana. Ve aşklarımı -özellikle ilk gençliğimde, genel geçer aşıklar gibi- Platonik olarak yaşamış olmam dolayısı ile ilahi aşka inanıyor olmam neticesinde yazmış olduğum bu penc ü sen e bu yüzden ilahi bir isim verdim. Ve yine içinde tanrısal bir aşka ihanet bulunmasından dolayı da bir tragedya olarak niteledim.
Sürdürülebilrliğie gelince de; şiirin altına notdüştüğüm gibi bu bir Penc Ü Sen. Söyleyiş şekli ve içeriği bakımından bana özel olan bir şiir yazma şekli. Belki bir Rubai değil ama en azından "bence" bir şey. Divine Tragedya benzeri yaklaşık 50 kadar -konu ve söyleyiş bakımından- şiirim var. Bazen yayınlıyorum. İlerde de ara ara yayınlarım inşallah.
ölüm ve ötesine dair insan tahayyüllerinin bir çok anlatı ve esinden faydalanarak düşsel metaforların dışına -edebi anlamda - ne denli çıkılabileceğini göeren bu dil kurulumuna ne denilebilki
sanırım düşsel bir eserden beklenmeyecek gerçekçiliğin eleştirilen yanlarını da anlamlaştırarak yeniden okumam gerektiğini hatırlatan ve özenerek yazdığınız basit fakat çok anlamlı bulduğum şiire teşekkür ediyorum
Bugün bir sahafta 1962 yılında basılmış bir takvim buldum. Şiir antolojisi niteliğinde. Trk halk, Divan edebiyatından, Cumhuriyet döneminden, Çağdaş Türk ve Batı şiirinden seçkin eserlerle süslenmiş. 20 tl ye aldım :) Çok orijinal bir eser.
İncelerken Dante Allighieri'nin cehenneminden bir kesit buldum. Size yazayım istedim.
Cehennem'den
Hayat yolu ortasında kendimi Karanlık bir orman içinde buldum Anladım yolumu kaybettiğimi
Aklıma geldikçe hala korktuğum Bu yabani, haşin, büyük omanı Anlatırken bile ürperiyorum.
Ölümden daha korkunç buldum onu Ama başka iyi şeyler de vardı Anlatayım onların ne olduğunu.
Doğru yoldan saptığım zamanlardı Bilmiyorum nasl girdim oraya Uykudaydım, uykum derin, ağırdı
İçimi korkuya salan bir saha Sonlarına doğru bir tepe, yüksek Baktım orda şöyle bir yukarıya
İnsana doğru yolu göstererek Doğan günün ışığıyla örtülü Kocadağ doruğundan eteğine dek
Gece derin karanlık üzntülü Kalbimi dolduran korku bir anda Hafiften şöyle bir durdu çözüldü
Denizden karaya soluk soluğa Çıkanlar karanlık sulara doğru Geri dönüp dönüp nasıl bakarsa
Hala kaçan ruhum -şaşkın, korkulu- Canlılaeın asla geçemediği Bir yola doğru öyle bakıyordu
..................................
Eserin geneli her ne kadar sıkıcı İtalyan tarihi ile dolu olsa da; yine de yazılmış en iyi edebi eserlerden birisi...
Sürdürülebilirlik hakkında söylediklerinizi anladım.
Ayrıca zaten ben özellikle bu penc ü sen leri ayrı bir başlık altında toplu halde yayınlasam daha çok firkir verici olurdu ama bu sitede maalesef öyle bir imkan yok sanırım. Varsa da ben çözemedim.
bahse konu eseri hasan ali yücel'in m.e .b çocuklar için yaptırdığı çevirilerle tanımış neden ilahi sorusuna da bir aile dostumuzun açıkladığı üzere hz Muhammd s.a.v mihracına atıfta bulunan ve hatta fikir alıntısı ile dinsel anlatıların komedi kavramı altında halka hırıstiyan öğretilerinin boşluklarını doldurmak maksadının da bir kenara not edilmesiydi. tanrısal aşka ihanet ciümlesi bu bakımdan ihanet mi yoksa benimsenmiş inanca destek mi sunar bilemiyorum elbette eserin içeriği son derece genişlemeye müsaitken buradan bakmak yersizleşiyor.
platonik aşka inanmayıp yaşamak zorunda kalan biri olarak fiziken varlığı kanıtlanamayan ve sırf bu nedenle ilahi bir düzleme getirilen odağın şiirsel söyleme yardımcı olduğunu fakat yeterli olmadığını çünkü insanın yaradılış gereği tadan dokunan ve elbette ikisi arasında dolumlanan bir yapı içerdiğini düşününce şiir açısından bu döngünün kısır kalacağını savunurum.
sürdürülebilir bulmamın nedenine gelirsem
bu şiirin öncesi ve sonrası okurun da aynı şekilde sizin şiir serüveninizi izlemiş olmasını gerektiriyor olması hakkında duyduğum endişeye yönelikti.
Dante'nin İlahi Komadya'sını ilk duyduğumda -çocuktum- bir komedi kitabı sanmıştım. Oysa Komedya kelimesinin kökeninin -halk ile ilgili, halksal- manasına geldiğini çok sonraları öğrendim. Dante Divine Comedia'sına bu nedenle bu ismi vermişti, komik bir eser olduğu için değil. Yani kastı İlahi'sinin yani tanrıya övgüsünün ve onun evleri olan Cennet ve Cehennemi anlatısının halka uygun bir anlatımla yapıldığını anlatabilmek için...
Bir insanın, bir İlahe'ye aşık olması ve o İlahe'nin kendisini anatabilme olasılığı, o insanın mertebesini yüceltir gibi geldi bana. Ve aşklarımı -özellikle ilk gençliğimde, genel geçer aşıklar gibi- Platonik olarak yaşamış olmam dolayısı ile ilahi aşka inanıyor olmam neticesinde yazmış olduğum bu penc ü sen e bu yüzden ilahi bir isim verdim. Ve yine içinde tanrısal bir aşka ihanet bulunmasından dolayı da bir tragedya olarak niteledim.
Sürdürülebilrliğie gelince de; şiirin altına notdüştüğüm gibi bu bir Penc Ü Sen. Söyleyiş şekli ve içeriği bakımından bana özel olan bir şiir yazma şekli. Belki bir Rubai değil ama en azından "bence" bir şey. Divine Tragedya benzeri yaklaşık 50 kadar -konu ve söyleyiş bakımından- şiirim var. Bazen yayınlıyorum. İlerde de ara ara yayınlarım inşallah.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz