BABALARI UYARILMIŞ AK SAÇLI ATALARIMIZ

Babaları uyarılmış ak saçlı atalarımız,
Din içinde din öğrettiniz bize,
İlahi kitap karşısında hikâyeler,
Ve saçma sapan sevdalar,
Bir hiç uğruna ölmeyi öğrettiniz bize.
Ne olduğu bilinmeyen mezarlara yatır,
Renkli kayaları, kutsal ağaçlarıyla bir umut,
Kurtuluş adına ateşi öğrettiniz bize.

Ey babaları uyarılmış ak saçlı atalarımız,
Bizi anlatan kitabı duvarlara astınız,
Ticaretinizde kullandınız dokunamadık,
Hocalara gönderdiniz okuduk ama anlayamadık,
Anlaşırlığını anlatmadınız bize.

Ey babaları uyarılmış analarımız,
Anaya itaati öğrettiniz ama
Allah’a itaati unutturdunuz bize.
Namaz kılınca sofi gerici derler diye,
Seccadelerimizi sakladınız aç bıraktınız,
Abdullahken olmamayı öğrettiniz bize,

Ey babaları uyarılmış ak saçlı atalarımız,
Duyun ben kitabın çarpmadığını öğrendim,
Güneşin batışından gecenin oluşundan,
Kuşların uçmasından ve ayın doğmasından,
Yıldızlardan saman yolundan,
Ve Musa’nın levhalarından,
Ve imam İbrahim’in hicretinden öğrendim.
Öğrendim ashabı uh’dudun şahadetini,
Yusuf’un kuyusunu,
Yakup’un hasretini,
İsa’nın kıyamını,
Meryem’in iffetini,
Hiç elimden düşmeyen,
Ben Kuran’dan öğrendim.

Okumanın yaşamak olduğunu anladım,
Şahadetinse ölümsüzlük olduğunu,
Dünya dönüyor biliyorum dönüşüyle ibadetini,
Ve uzayın mas mavimsi ihtişamın gökyüzünün,
Yaratıcının büyüklüğünü anlıyorum.
Hep cennetten bahsederdi hocalarım,
Akıllarınca ırmaklar,
Bir aylık oruçla evler,
Nasılsa cennet genişti,
Fetvayı basardı hocam,
Karşı çıkmak günahtı hocama,
Hocam âlimdi ancak o anlardı KURANDAN,
Huzurunda konuşulmazdı hocamın,

Ama ben öğrendim,
Kurandan, vahiyden, nebiden,
Sıcaklığını yaşadım sevgilerin,
Duyunca ezan sesini titrediğini gördüm ayaklarımın,
Yalnızlığımda Ebu zeri düşündüm,
Satıldığımda Yusuf’u,
Ama ağlamadım,
Kulaklarımda sakladığım tekbir,
Allah kuluna kâfi değil mi diyen yürektir.

Kişiye çalışmasından başkası yok diyor Allah,
Şahadetin de şehit diyor şükür bismillah.
La diyerek çıkıver karşısına belamın,
Yerle bir olacaktır kaleleri hamanın,
Karun’un topladığı müstezafın malıdır,
Firavunsa Karunun sadece bir dalıdır,
Allah’a hamd olsun ki kuran ellerimizde,
Nebiye olan sevgi saklı yüreğimizde.

Ey babaları uyarılmış ak saçlı atalarımız,
Bizlere gerçekleri duyurmayanda sendin,
Ben ilahi mesajı bak Kuran’dan örgendim.

Nizami MERT / Adana 24.OCAK.1989

Bu dünyada yaşayan her insanın çektiği zorluklardır bunlar. Önemli olan Hz. İbrahim gibi Tek başına bir Ümmet olabilmektir. Çünkü İbrahim dini atalarından öğrenmedi ve kendi çabası gayreti ve teslimiyeti ile buldu. Âlemlerin Rabbi Olan Allah Kuranı Mübin de ondan bahsederken şu ifadeleri kullanır; İbrahim Ne Yahudi Nede Hıristiyan’dı o Hanif bir Müslümandı ve tek başına bir ümmetti. Selam ve sevgiler herkese.