0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
801
Okunma
Bittiği yeri gibisin aklın
Mekansız dermansız bırakılan
Oluyor ki öyle bir zaman
Sılayı da arayamıyor
Gurbeti de atamıyor başından insan
Tanımı kahrediyor pişmanlığın
Ne yurdundasındır ne yuvanda
Ne sevdiklerine sunacağın sevgi
Ne birlikte çekebileceğin bir acı
Nasıl bir yeldir ki savurur insanı
Öyledir ki ummadıkların
Geçip gitmez biçare insanın aklından
Gözün aydın mı denir
Kahır nefesinden haykırışlarla intizar mı
Ermişsindir
Senin bile beslemediğin muradına
Bir ıssızlık ve yalnızlık erbabı
Ne gülüyor ne de ağlıyorsa şu insan
Devrilmiş gibiyse kapılıp seline riyaların
Yıkılmışsa bir bir güven duvarları
Soğuk gülücüklerle yolculuk gibi olmalı
Birinden öbürüne mekanların
17.12.2012 Denizli
5.0
100% (1)
