şimdi lanetimin sesini kükrüyorum
cehennemin melekleri cirit atar yatak başında
ve bütün lambalar kapalıyken
korkmadan içinde dumanımı eriterek

zelal bir ses’ zaman hüsrandadır’ desede
irfanın deliğine sıkışsa da ateşin
akıllıdır onlar senin kadar olmasa da
üşüşürler üzerine
bir bacaktan vurulmak
bir de yanaktan öpülmek varken
sen bacaktan vurulmayı seçiyorsun

elini elinde sıkıştır acın hafifler
dibinde erir uçuşan astraller
hiç gelmiyecekmiş gibi bağlanmışsın hayatın koluna
yoluna soluna.
kulpa takıldın desene
şimdi ekiyorum seni bütün hücrelerime
sandığı doldururcasına
korkmuyorum sizden ağzımdan çıkarken onun ismi
demeye kalmadan...

oysa diğer hemcinsler farklıydı..
_hayrına üzerimi örtsene_ dediğim de
_yok ya kim günahlarını yazacak peki_ diyen cilveli sesler vardı..
bir iner bir yükselir yüreğim
aşk cennetin ile cehennemin voltaları arasındayken..


yunus tapancı..