Uykusunda konuştuğundan
yorulan dudaklarını
batırır suya
sonra kurutur
fincan kenarında
çay buğusuyla.

İki derece açık havada göstermelik güneş,
neye yarar?
Ama insan eksi iki derecede bile ısıtır başkasını…

Kendini tekrarlayan yağmur misali
öğrenilmiş yeni sözcükler
biriktirir ağzında
ve unutur
tutulmayan yetişkin sözleri
gibi…

Deniz fenerinde yaşama hayali kurulmadığında
ve zeytin yağa dönüşmediğinde
kafası kesilmiş balıklar dizer
sözcükleri tezgaha.

Kedi ağzında parmağım
kendi ağzımda
ben.

Kirpiklerim kırışmış
kimsenin görmediği çizgide dönerken devran.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü özgür nefesim.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü sesimde şarkılar.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü yağmurda yürüdüm.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü ağzımda tütünüm.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü yanımda kadınım.

Cebimde beş lira var
muhtaç değilim hiçkimseye
çünkü tek nefes seviştiğimizden
ıslak duvarlar…