1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
841
Okunma
“çok yalnızım tete,
İçine umut koyup yanlış pişirdiğin kurabiyelerine ihtiyacım var”
Yalnızım ve mutsuzum tete
(mutsuz ve yalnızsın yine)
Onları görüyor musun?
Nasıl da utanmadan…
(sana o kurabiyeden bir kez verdi)
Sevgi onlar için, bizse arda kalanları yalayanlarız
(sen ittin, yanık gördün onu!)
Umut kurabiyeleri yanmış,
(utancınla kararttın)
Kömür kısmını kazıdığında hiç bulanlar…
Cevap Yaz