çınar gibi hissediyorum kendimi.
topraga yılların kökünü salmış içi çürüyen
başı mağrur ...



bir daha asla düzelmiyecekti
biliyorum.
belkide bavulumu toplamadan
dallarımı sessizce bırakacaktım yeryüzüne
belkide biraz daha içimdekini bekletecektim
kimseye söylemeden
zehriyle biraz daha kıvranabilirim...
dayananabilirim....
siyah kötü....

Her debeleneşinde akıttı o zehri içime.
ah agır giden günlerim
vuslat gecikmekte

O, kendisine sunulan özgürlüğü doyasıya yaşıyor bedenimde,

Ben…
neden toparlamıyorum bilmiyorum…



Çelişkiler… Korkular…
Bir can ne kadar çaresiz duruma düşebiliyormuş meğer.


şimdilik gülüyorum sana
oyna benle gücün yettiği yere
direnmekteyim kahraman gibi
sen bana dayanamıyorsun değil mi

hoşuna gidiyor belirsizlik
son hamleyi beklemektesin.

yemezler ...
ben sana baş kaldırdım
bu savaşta komutan benim



sevgili mikrop....
sen bekle ..
ben senin aklını alana dek
beni terk edene dek savaştayım
sen biraz sinsisin
nankörsün

yaşadıgın bedenimin içine edersin gibi geliyor,
ettin zaten.


son tangonu bekliyor olmalısın
ben çok iyi hazırlandım
senle dansa
bekle pislik

senin sonun ben olacağım
beni sana yar etmiyeceğim

sebebim
şimdi ufaldın yerin dibine girdin değil mi

işte böyle yapacağım
sokacam seni oralara çıkmıyacaksın


cehennem ol
ol ki kimseye bela olma


seni hiç sevmedim
kapımı sana açmadım ki
zorla girdin
davetsiz
git benden hayatımdan
seni artık istemiyorum.
ben yaşamak istiyorum
nefes almak istiyorum
ben hayat var demek istiyorum


git benden
Allahın belası git
vuslatımda kefenim sana çeyiz değildir
git.....



seni taşımaktan yoruldum


sermin ÇINAR/izmir



şiir dostu dikçe bu şiiri yayınlamamı istemiştiniz ve bende yayınlıyorum tekrardan..