0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
957
Okunma
Bende kalan bir hayâlin boşluğunda
yalnızlığın simsiyah suskunluğuyla
uykusuzluğun eşliğindeyim
Geceye açık gözlerimin kör perdesinden
kendi karanlığıma süzülüyorum
Bir imdat haykırışına asılı ölgün bedenim
Aldığım nefes mi?
alev mi?
feryada sarılı kaldı kollarım
bırakamıyorum
Yüreğimde Ağrı Dağı’nca ağırlık
kalksam
ah bir kalkabilsem! diyorum
Ezik zeytin çuvalının yamacından
hüzünle sızan yağ gibi mengenede
damla damla ve hızla
kendimden uzaklara süzülüyorum
Kefensiz ve nefessiz
sisli bir gecede varlığından arınmış
boş bir mezara uzanmış gibiyim
Acılar içinde darmadağın
kendi ıssız yalnızlığımdan
sensizliğin derin karanlığına düşüyorum
Mustafa Fahlioğulları - Mersin
