GÖNLÜMÜ GÖNÜLDEN ETTİN !.
.
Şu gönül var ya şu gönül !..
Ne hatır dinler ne gönül..
Ba’zan da estiriverir,
Olur sana deli gönül…

–Bıktım,usandım ben senden;
–Terk et artık beni gönül !.

Ne dedinse hep dinlettin,
Çile çektirdin,inlettin !
Rahat yüzü göstermedin…
Beni perperişan ettin !..

–Yettin ha canıma yettin !..
–Ne yapayım seni gönül ?!.

Ot’a kondun,ses etmedim,
Hep sen buldun,ben seçmedim..
Ne yaptınsa,ne ettinse;
Sevgilimden vazgeçmedim.
.
–Bıktım ,usandım ben senden,
–Bak terkettim seni gönül..

Ne yaptın gönül ne yaptın ?!
Onurumu pula sattın!.
Diyar-diyar gezdirdin de,
Dertlerime dertler kattın…

–Dertler artık fazla geldi..
–Ne yapayım gönül seni?!.

Başedemedim seninle..
Nolur beni birkez dinle..
Kölen miyim ki senin ben ?
Akıllansan edebinle..

–Hep ardından sürükledin..
–Ne yapauım seni gönül ?!

Cemalettin,sitem ettin..
Gönlünü gönülden ettin..
Bırak bildiğini yapsın..
Derdim mi yok ki dert ettin ?

–Gönlümün gönlünü kırdın !..
--Ne yapayım seni gönül ?!..

Mehmet Cemalettin Bayhan -ERDEK-18.03.2005