Yine gece, yine gönül hüzünde
Derdime ağıtlar yakar giderim
Sıralı dertlerim bir bir gözümde
Geceyi gönlüme döker giderim

Uykum firaridir beni saymıyor
Bir sağa, bir sola yastık oynuyor
Zifiri karanlık dertler kaynıyor
Derdimi sineye çeker giderim

Ben geceye; gece, bana hâralı
Ben geceden; gece, benden yaralı
Ay küsmüş, yıldızlar değil buralı
Ben de yıldız olur akar giderim

Hani gökyüzü; o, masmavi perde?
Hani yıldızların, dolunay nerde?
Bil, doğmazsa güneş bendeki derde
Seni karanlığa sokar giderim

Nedir derdin söyle, çoban yıldızı?
Sende mi geceden söktün yaldızı?
Kayboldun deryadan içimde sızı
Sızımı yakana diker giderim…

Ruhumun mihmanı kara zindanlık
Uhrevi âleme gitmek bi’anlık
Vahdet yaşlarımda olur pişmanlık
Umudu yarına eker giderim

Kaş kirpik öpüşür bende her gece
Gözler mahmurlaşır dökülür hiçe
Firkat olsun visal beklerim nice
Karanlık geceden çıkar giderim

Hicranım vuslata erer mi bilmem?
Dualar maksuda erer mi bilmem?
Bu Numan selata erer mi bilmem?
Kaderime boyun büker giderim

11.12.2012 // Numan AKKOYUNLU