Gözlerimden akan yagmurlar
Yeşertecek yüreğinde sevdayı
Kimi zaman azgın denizin dalgaları gibi
boğacak belkide seni bu aşk



Bir astım hastası gibi çıkmayacak nefesin
Uykuya hasret kalacaksın yatağında
Harman yerine serilmiş buğday tanesi gibi
Saçılacaksın etrafa bilmeden
Kelimeler yetmeyecek anlatmaya belkide
Diline kilit vurulacak susacaksın sadece
Bardaktan boşalırcasına yağan yagmur ıslatmayacak seni
Geceler boyu yürüdügün sokaklarda
Parmak uçların donuncaya kadar yürüyeceksin
Ateşleri tutacaksın avuçlarında yanmadan
İçinde yanan aşk ateşinden...
Kara kış ortasında baharı yaşayacaksın
Çiçekler açacak, yüreğimdeki aşk bahçelerinde


Ya sonra


Belkide hiç düşünmeden yaşayacaksın
Seni seven bir kadının bırakıp gidişini
Yada kahrolacaksın düşündükçe


Baharı yaşarken kendinde
Çiçekler açarken aşk bahçende
Karlar yağacak sevda tepelerine
Loğlar geçerken üzerinden
Serileceksin harman yerine zamansız
Düvenler geçecek üzerinden durmadan
Dşilerin altında ezildiğini hissedeceksin
Gözlerin görmeyecek, kör olacaksın
Savrulan buğdayın üzerindeki kabuk gibi
Kaptıracaksın rüzgara kendini nere gittigini bilmeden
Fırtınalar kopacak, devrilecek sevgiyle suladığın aşk ağacı
Yıldırımlar saplanacak hançer gibi yüreğine


Şimdi soruyorum
Neredesin ey aşk nerede
Hangi özgürlügün koynunda
Hangi göz yaşlarıyla sulanıyorsun
Varmıydı hesapta terkedip gitmek


Suçumu biliyorum...
Yelken açmaktı azgın dalgalarda aşk denizine
Sırılsıklam ıslanmaktı yağan sevda yağmurunda
Dikenler üzerinde yürümekti acısını hissetmeden
Bilerek sıcak çöllerde kavrulmaktı, yanmaktı

yinede tek bildiğim

Aşk... Aşk... Aşk...



TUNCAY