( Şehitlerim, Can Şehidlerim: 44 )
(Yemâme’de şehid düştü)

Ebû CENDEL (RA)

İman edip “Ebû Cendel” künyesi alır,
Cendel, Bedir’den önce Müslüman olmuştur,
Babası O’nu hapsedip zincire vurmuştur,
Baba eziyetine katlanmıştı Cendel’im.

Habeşistan hicretinde bu yüzden yoktu,
Babası Hudeybiye’de temsilci oldu,
Cendel’de bu ortamdan kaçıp kurtuldu,
Zincirleri sürüyüp gelirmiş Cendel’im.

Babası; Süheyl bin Amr oğlunu istemiş,
“Hudeybiye Antlaşması’nda bu var” demiş,
Oğlum verilirse “İmza atarım” demiş,
Hürriyeti bir imzaya bağlı Cendel’im.

Resûl “Biz antlaşmaya uymalıyız” dedi,
Böylece sadık kalacağını gösterdi,
Ebû Cendel’e de sabır tavsiye etti,
Allah’a teslim olandı Ebû Cendel’im.

Süheyl, oğlunu sürükleyip götürmüştü,
Müslümanları kaplamış bir üzüntü,
“Yevmü Ebi Cendel” diye anılan gündü,
Resûlden öğüt dinleyen Ebû Cendel’im.

Kureyşli elinde olan çok esir vardı,
Bu Müslümanların çoğu evlatlarıydı,
Bunlardan Ebû Bâsir ki, kurtulup kaçtı,
Ebû Bâsir’i takip etmişti Cendel’im.

Kızıldeniz’deki Sifülbahre vardılar,
Zamanla, Kureyş kervanına saldırdılar,
Kureyş, anlaşmayı tek taraflı bozdular,
Resûl mektubuyla Medine’de Cendel’im.

Mekke Fethi’nde babası iman etmişti,
Oğluyla birlikte Dımaşk Harbi’ne gitti,
Ebû Cendel, babası için çok sevindi,
Babasına kin beslemeyendi Cendel’im.

Baba Süheyl, Dımaşk’ta şarap içti denir,
Bunun için Maide Sûresi gelmiştir,
Hz. Ömer, baba Süheyl’e ceza vermiştir,
Allah nizamı her yerde geçer Cendel’im.

Resûl vefatına kadar orada kaldı,
Resûlün bütün gazvelerine katıldı,
Savaşlarda Peygamber’den hiç ayrılmazdı,
Cenk edenlerin babası olan Cendel’im.

Yemâme Savaşı’nda Cendel şehid düştü,
Şehitlik gereği harp yerine gömüldü,
O, cenk meydanında şehir düşerek güldü,
Selamlar olsun sana ey Ebû Cendel’im.

Batılda ısrar eden babaya katlanmak,
Amel o ki, her şeyi Allah için yapmak,
İnsana yakışır, bir yapmadan bin sormak,
İslam ki, zulmü sevmez, sevdirmez yiğidim.

Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan