0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
808
Okunma
Yaşlı dünyamızda bitmeyen savaşlar,mazlum halklar daima ezilirken devletlerin ezilenin yanında değil güçlünün yanında yer alması,akan kanlara hep beraber bir tiyatro izler gibi seyretmelerine istinaden yazmış olduğum bir şiir.(Bosna-Hersek)1992
Sanki antik bir tiyatro,
Herkes oturmuş yerli yerinde,
Biletler çoktan satılmış bile,
Nasılda seyrediyor dünya,
Parçalanacağını bile bile atılmış
Azgın aslanların önüne,
Elinde bir silahı yok savunmasız,
Nasılda seyrediyor dünya,
Bu mudur sizce yaşamak,
Seyirci kalmak mıdır güçlü olmak,
Varken zulmedenleri susturmak,
Varken mazlumu yok olmaktan kurtarmak,
İki paralık olmuş insanlığın onurunu,
Ayaklar altından kaldırmak,
İnsanlığın uğruna korumak,
Bence işte budur yaşamak........
1992
