35
Yorum
32
Beğeni
0,0
Puan
1634
Okunma
şiiri düşündüm
sevgiyi kat kat sözcüklerle örten
açan sonra küllenmiş yüzünü
duygu kaçıran dizeler
okun ucunda görüntülenen aşk
kendini fırlatan sevgili
adalet yokken
var’mış numarası yapmak gibi
hiç açıklamamalı duygunu
kıstırmalı iki ceza evi arasına
esip durmalı kavak yelleri arada
en iyisi silmek şiiri kitaplardan, defterden
bir görev verilmeden
çarpı işareti çekilmeli üstlerine kırmızı kalemle
bütün suçlar yok olur mu acaba
ellerine kan bulaşanların
arınır mı elleri?
ne ki şiir? açım, susamışım ona
bir vazoda gül, masa süsü
duvarda şatafatlı bir ayna,resim
pencerede hışırtılı ipek perde’ mi?
şiir dişi mi erkek mi?
belli mi cinsiyeti?
has mı bir sayfaya?
dizilir inci taneleri aynı birbirinin
bir ismin ters yüz edilimi
neresine koysam imzamı bu resmin
içinde bulunmaz elimin izi
sıratı geçmeyi denemem sözcüklerle
notalar dizilir arka arkaya
bir ağzımı açayım
gülden önce ateş çıkar
bu baca küllendi, kurumlandı
kalem, temizleyici
bir sevgilidir bekler şiir
ellerimin arasından uçar kuşlar
bütün camlar açılır
temiz hava dolar odalara
kirleri yıkanır sokakların
dünya ar’ınır
ses’inde şiir
bütün sesleri duyarım
kaldırırım görünmez sınırlarını toprağının
8. 12. 2012 / Nazik Gülünay