5
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1627
Okunma

Tuhaf!
Tüm isimleri özgürce haykırırken,
bir tek isim müebbete mahkum edilir yüreğimizde
Ve, yüreğimizin dehlizlerinden yönetir;
haykırdığımız tüm isimlerin tınısını, ahengini/ Ürpeririz !
Tuhaf!
Biz kahkahalar atıyorken olabildiğince
Kristaller yıldız, yıldız saçılır evrene vallahi!
Ve biz daha çok, daha çok güleriz
Yıldızlar gözyaşı olur yağar yüreğimize/
Oysa biz, yalnızca gülüyorduk? Küseriz!..
Tuhaf!
Neden bıkar ki dal, yeşerttiği yapraktan?
Kırmızı gül neden kırmızı/ Manolya neden beyaz?
Neden hep öyle hüzünlü sızar kan, incecik bir çatlaktan
Belki, hep yüreğimize bakmaktan kan tutar biraz/ Düşeriz!
Meral Adak.
5.0
100% (5)