Evliya ervahı kaplar semanı
Manayı âleme yayan İstanbul
Kararmış kalplerin nuru emanı
Dertlinin derdini duyan İstanbul

Methi seniyeye var mı ki hacet?
Sirkatin kalemi olmadı icat!
Asalet ki, sende olmuş şecaat
Namı bu dünyaya şayan İstanbul

Ağlarsın ahınan yedi tepeden
Dayandın penahan yedi tepeden
Girildi günahan yedi tepeden
Sızlanıp, gülmekten cayan İstanbul

Gayr-i müslim ki ağzında gem
Ecdadı yadigâr feryadı figan
Serencam olmasın umumi gam
Çirkefi belaya dayan İstanbul

Toprağını karan şühedanın kan
Kutsiyet arz eder sinende mekân
Mabedi külliye süsen camekân
Gayrı ikramlara doyan İstanbul

Sükût-u huzura gönül muttalip
Müminin sevdası Sultanı Eyüp
Manevi iklimde olmadı kayıp
Edep-i erkânı sayan İstanbul

Geçmişin ihtişam celili gurur
Şöhretin, namın da ebedi durur
Matemine pınar çağlamaz kurur
Gülerek her sabah uyan İstanbul !

07.12.2012 // Numan AKKOYUNLU