0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
871
Okunma
nuruna nur katan acı feryat
salaların arasında ne işi var heyhat!
şiir soframdaki kırıntıları yemeden yazıyorum
öyle söylemeyin neolur
bak!
utanır kaşlarımın arası
kırntılarım ekmeğimi kaçıran çocuğa sitemimdendir
neyse ki arkasından koştum da
bir muhabbet eyleyelim diye
ekmek kaldı bahane
gül’e gül takarsan hep
gülmeyi unutursun ağlattığında
sorma şiirimin sesini
ses vermez oldu şiirim
fare elimi sıvazlar oldu tesbih çektiğimde
sertliği sevmez herhalde fareler
israflığım cimriliğimden fazlaysa da harflerimde hoş görün beni
çocukluğunu öpüp öpüp doyamadığım rasul aşkından dengemi kaybettim..
cümlemizin..
belki de riyakar..
yunus tapancı
