Ben sana demiş miydim

Üstüne titrediğimi bilirsin
mutlaka demişimdir
o incecik gömlekle dolaşma diye

bak soğudu havalar ve
sonunda
Ankara’ya da kar yağdı
ne güzeldir şimdi buz tutmuş camlarıyla Ankara

kaç kez katlayıp kaldıracağım
müsvedde defterimi dürüp de saklayacağım
bir daha ki yaza kadar
ne olur ne biter
bekleyip göreceğiz

ah şu müzik
şu müzikler var ya
insanı şair yapar

bu da mı benim hatam
bir dolu sen var
sen sen sen sen

bir dolu sen var
belki olmayan birine birilerine
içinizden birine
veya sizden olmayan biri
öff ya aklım karıştı

kayda değmemişti
bu yüzden işte adı neydi bilemiyorum

bazen kelimeler de fazla kaçırıyor ha
laf aramızda
cümlede durduğu gibi durmuyor

zihnim de sızıyor bu hengamede

yoo aşk’tan söz etmeyeceğim bu gün
mis gibi kar yağmışken
her yerde aşk var zaten

banim kar sevmem de başka bir aşk
bilsen bana neler hatırlatıyor

bahçede
kar topu oynadığımızı üçümüzün
ooh kar tatilidiyerek sevinen
pencerenin önündeki sluet
hepinizi bil/sen ne çok özlüyorum

neden hemen oradan atıldın
sana dememiş miydim
üstüne alınma
ceketime bulaşmış olabilir
üstüne afiyet
biraz gribim de

bir vitrin gözümün önünde
soğuk yüzlü taş bebekler
siz ikiniz diyorum
ne çok üşüyorsunuz
şu kürk mantolar da

birisi Vizon olsun
arkadaşıma Çinçila

ısınması için
yukardakine de
bir dudak Tekila

ben demiş miydim
kelimeler de bazen
cümlede durduğu gibi durmuyor

Yüksel Nimet Apel

5/Aralık/2012/Çarşamba/Bodrum