Türküler sinmiş dallarına
Yaprak diye hüzün açmışsın
Ses olup toprağa karışmış
Tohum olmuş,umut saçmışsın
Beni kendine tutsak zannetmiş
Kendini bana yar sanmışsın
Ama sen gönül bağıma değil yar
Dağlarıma kar bile olamazsın



Hatırlıyorum Evvel zaman önceydi
Mevsimlerden bahardı
Yağmur gibi yağıyordu seslerimiz
Aşk Gözlerimizde Irmak gibi akıyor
Yolunu buluyor sanıyorduk
Ama yolunu bulan yalanlarındı
Zaman geçtikçe görüyor
Ve bir daha anlıyordum ki
Bırak gönlüme bahar olmayı
Yüreğimde sert geçecek kış bile olamazdın


Şimdilerde
Derinlerden bir şarkı sesi geliyor kulaklarıma
Ölüm yolun gözler oldum
Nerdesin diye başlayan
Devamında yalvarırım bul diye haykıran
Ve ben böyle bir türküyü duyarken
Sen karşıma geçmiş bizim şarkımız diyorsun ya
Sen dinlediğim şarkıları bırak
Gönlüme işleyecek söz bile olamazsın


ŞİİRİME SESİYLE HAYAT VEREN GÜZEL KARDEŞİM REMZİ KURNAZ’A ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM SEVGİLERİMLE....


YAZAN MEHMET AKÜZÜM