Sılaya Özlem

Yedik o toprağın ekmeğini aşını
Değişmem dünyaya çakıl taşını
Hele birde yok mu soğuk kışını
Ğizek ile kaymasını özledim

Unutmak ne mümkün lise yılları
Hafta sonu yürüyerek koca yolları
Bazen çamur içinde bazen karları
Çiğneye çiğneye yürümeği özledim

Her bahar kırları süsleyen gülünü
İlçemize can veren kazan gölünü
Her akşam dönen nahırın önünü
Köyün içinde beklemeği özledim

Leziz yemeklerini hele ayran aşını
Akla gelince tutamam gözüm yaşını
Kopdan gelip mescitli nin kara taşını
Aşıp da köyüme gitmeği özledim

Hayatımıza mal oldu bir sürü anı
Yâd edilince çekiyor insanın canı
Kırmızı bılağı yağanı taşlı cilganı
Oralarda tırpan çekmeği özledim

Hele tarlada yok mu verilen emeği
Tuluk şoruyla tandırın lavaş ekmeği
Ketesi feselli bişisi en güzel yemeği
Bulgur pilavını birde kazı özledim

Tornacı zeki ağabeyler aslan ustalar
Dağılırdı hemence çarşıda postalar
Ziyaretsiz kalmazdı yatan hastalar
O sevgiyi saygıyı adetleri özledim

Halı dokunurdu vardı hünerli elleri
Çeşit çeşit konuşur lisanları dilleri
Unutamam gezip tozduğum yerleri
Şavşatlıların konuşmasını özledim

Ev işi yetmezmiş erkeklerle tarlada
Anne bacı bulunmaz eşiniz dünyada
O meşşekatli hayatı Hergün rüyada
O çileli yaşamı o evhamı özledim

Deniz der ki gözümden akan yaşıma
Gelir mi bilmem garip aklım başıma
Milibarlı yazın ölünce mezar taşıma
Doğup büyüdüğüm vatanımı özledim

Mustafa Deniz / Bursa