5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1457
Okunma

TUTSAK
sevişirdin her sabah
seher güneşiyle
uykunun ölümlerinden
hayata dönmenin coşkusuyla
acar yüreğini koynunu
bir gün sabah olmadı
tutsak kaldın karanlığın elinde
eros
derin sabah uykularında henüz
uzamış bir şölen gecesinin
esrik yorgunluğuyla
koşamadılar yardımına
kaldın bir başına umarsız
ne ayağına pranga,
ne kollarına zincir
çaldılar düşlerini
arkasından da renklerini aldılar
ellerinden hoyratça
geriye bir tek siyahi bırakıp
artık her şey karanlık,
geceleri düşsüzlüğe mahkum edilen
senin kalansa yüreğin yalnızca
düşsüz
ve renksiz bir yaşamı omuzlayacak.
yosunca
5.0
100% (4)