4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2231
Okunma

yirmi iki yıl oldu
dilini bilmediğim yabancı topraklarda
dalından koparıp bana verdiğin
kara dutlarımıza
baharlarına hasretim
yirmi iki yıl var ki
bensiz uyanırken toprağın
sensizliği
mahmurluklarıma katık ediyorum
kuzeyin sisli
soğuk sabahlarında
memleketim gibi senide özledim.
kokunu
en çok ta kokunu
unuttuğuma yanarım
günesin gümüş tellerinde
genzimi yakan
çukur ovanın
kıraç topraklarını
pamuk tarlalarında ki
ırgatlığımı
ve
bana sevdayı
ve kederi
hüznü
ve bitmez ayrılıkları
hatırlatan yakandaki mendil
iste bu yüzdendir ki
düşmelerimde
yıllardır
yalnızca kokunun peşindeyim...
YOSUNCA
5.0
100% (2)