GURBETTE Kİ ANALAR–MART –2012-

Ölürsem
Beni buralarda bırakma oğul
Koyma yâd elin yurduna
Al beni aşır şu dağın ardına
Atma gurbetin koynuna
Götür beni öz yurduma
Gurbet gurbettir oğul adı sanı üstünde
Ne sana yar olur ne bana
Vefasız gölgesinden
Taşım toprağım ağlar garip kalır mezarım
Adımız okunmasın garipler zümresinde

Al götür beni bizim ellere
Ezanlar okunurken
Renk renk çiçeklerin üstünden
Özgürce süzülsün ruhum
Kelebekler gibi kanat çırpayım sonsuzluğa
Son bir defa seyredeyim vatanımı
İkindi gölgeleri
Yaylalardan ovalara inerken
Zikreden gelinciklere karışayım al al
Akşamların gidişini seyredeyim doya doya
Hu çeken sümbüller güneşle vedalaşırken

Al götür beni oğul
Koy Anadolu’nun koynuna
Belki komşu olurum şehide şühedaya
Yâd ellerde boynu bükük
Kalmasın mezar taşım
Ruhum hasret kalmasın bir damla Fatiha’ya
Demesinler şu mezarda mahzun garip sahipsiz
Geleni yok gideni yok unutulmuş isimsiz
Ben öksüz uzaklarda mezar taşlarım öksüz
Nasıl durayım ki ben Oğul gurbet elde
Fatiha ’sız Yasin ’siz

Ha birde Ola ki
Buralarda kalırsam eğer
Şu da benim sana son vasiyetim olsun
Bir bayrak çizdir bir hilal yazdır mezar taşıma
Bir de Anadolu’dan küçücük bir çınar
Olsun başucuma da
Bir avuç toprak getir serp mezarımın üstüne
Ölürsem beni buralarda bırakma oğul
Al beni aşır şu dağın ardına
Koyma yâd elin yurduna götür beni vatanıma
Atma gurbetin koynuna