1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
939
Okunma
21. yüzyılda aşk;
üzerine sahte ruj bulaşan
neon ışıklı
alacalı şiirli, reklam panosu
yalnızlığımda yüzemem bilirsin
ancak, bileklerime kadar kalabalıkta
çırpınamadan boğulurum
beş kuruşum yok
seni görmek için
gökkuşağı otomatına atabileceğim
organik olmayan fahişeler
çınlıyor dudaklarımda
ellerim ceplerimde
cebim kent soysuzu
günaşan bitkisi vitrininde
seni buluyorum
şahdamarıma yakın bu lanet kesik
bu lanet tüketim kesiği
damarlarımda kan yerine akan
bu etiketler, parlak markalar
dın dın
reklam arası
ve Schubert imzalı bir reklam müziği
eskiden olsa
verdiğimiz markalar
gökyüzünü bölüşürken iki tek atmağa
yarardı, artık; yarasın
anbean vitrin camından
siliniyorsun
kanatların
minnacık ellerin siliniyor
herkes bir parçanı
gözbebeklerine sığdırıyor
sevmek çamurdan put
yıkılsın gökdelenler
göğü delmek kadar büyük suç var mı!!!
5.0
100% (7)
Cevap Yaz