Kurtdereye hurma, bahçesi kurdum,
Boşuna uğraşma, olmaz dediler.
Çaba serfeyledim kendimi yordum,
Emeğin karşılık, bulmaz dediler.

Bir çardak kurupda uzanamadım,
Hurma çiçeğiyle bezenemedim,
Satıp ta beş kuruş kazanamadım,
Senin cebin delik, dolmaz dediler.

Umutla bakarım olmaz her sene,
Küstüm gayrı yemiyorum bir tane,
Anam beddua mı ettin? sen bana,
Şimdiye unuttu, bilmez dediler.

Geçenlerde gidip şöyle bir baktım,
Efkarlı boynumu bir yana büktüm,
Sinirlenip birin, kökünden söktüm,
Bu da kederini, almaz dediler.

Bazen yolcu oldum, bazende hancı,
İlk defa dikerek olmuştum öncü,
Siyah diye, sarı, verdi fidancı,
Ettiği yanına, kalmaz dediler.

Bir güzeli sevip, karar eyledim,
Sevmedi, köyümden firar eyledim,
Ne iş yaptım ise, zarar eyledim,
Yakan bir araya, gelmez dediler.

Yakup Karaca’nın ters gider işi,
Uyanınca biter, gördüğü düşü,
Ela gözlerinin çağlıyor yaşı,
Ağla senin yüzün, gülmez dediler.

25.11.2012. Yakup KARACA