Aslı Oğuzlardan, Türk’ün özüdür,
Türkmen deryasında suyun gözüdür,
Aşkın ocağında yanan közüdür,
Sevgiyi sevdaya ekler Yörükler.

Yaz gelince yaylalara göçerler,
Sararınca ekinleri biçerler,
Pilavın yanında ayran içerler,
Baharı dört gözle bekler Yörükler.

Koyunu kuzuyu yayar çayırda,
Yiğitler av avlar dağda bayırda,
Sohbete dalınca süslü çadırda,
Sözlerine duygu yükler Yörükler.

Namerdin gafilin sözüne uymaz,
Dedikodu etmez hiç gerek duymaz,
Dostun sözlerini ellere yaymaz,
Sırrını yürekte saklar Yörükler.

Sürer sürüsünü ardından yürür,
Çabanın köpeği geriden ürür,
Yeşil yaylalara kendini vurur,
Atını çayıra ökler Yörükler.

Karaca Yakup’un söyler dilleri,
Buram buram kokar gonca gülleri,
Bir gün birleşecek Turan Elleri,
Türklük çiçeğini koklar Yörükler.

Karaca Yakup 11.03.2001