Kalemimden bir destan ey gazim ey şehidim
Adını küçük harfle yazıyorsam yuh bana
Yedi kat gökler seni el üstünde tutarken
İki metre bir kuyu kazıyorsam yuh bana

Kutsalının peşinde bir göz bile kırpmazken
Ömrünün sonuna dek ıkılıp sıkılmazken
Din ve vatan uğruna kanını sakınmazken
Zevku sefa içinde azıyorsam yuh bana

Adın ha Ahmed olmuş ha Yaser ne farkeder
Gözlerinden nur akar hançerende yok keder
Bize düşen hakkını kim nasıl neyle öder
Baş yastığa değince sızıyorsam yuh bana

On bir aylık bebeğin vücudunda kurşunlar
Atanlar köpek soyu bunlar onlar ve şunlar
Müslüman kanı emip pervasızca coşanlar
Bir mermi sıkmayıpta kızıyorsam yuh bana

Ferhat aşkı uğruna dağları delmiş derler
Mecnun yalın ayakla çöllerden gelmiş derler
Yusuf Züleyha için zındana girmiş derler
Yaptığından bihaber geziyorsam yuh bana

Gazze Şam Musul Kerkük Kırım Doğu Türkistan
Ağır şartlar altında yazılıyor bu destan
Batı Trakya mazlum çıkın derler Kıbrıstan
Hala sağım solumu süzüyorsam yuh bana

Gözlerine kan çökmüş katiller iş başında
Emelleri İslamın huzurunda aşında
Buğz edecek bir düşman duruyorken karşında
Ben hala kardeşimi üzüyorsam yuh bana

Ümmetin birlik vakti aha işte tam bugün
Korkmalı bu kuvvettenYahudi ve Sam bugün
Yek vücut olmalıyız Rize Gazze Şam bugün
Kem küm edip dudağım büzüyorsam yuh bana
Sıkılmış yumruğumu çözüyorsam yuh bana