0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2532
Okunma
şimdi dilim sürçer de
anlam bulurum mazallah zamana
boşlukta gezinen anlamsızlığa
yüklenirim çizgi çizgi
efil efil geçerken ömrüm
tramvay raylarında
çekilirim hoyrat bir elde
tane tane
ben ipte çekilirim de hayatta
ip dediğin kimini asar boşluğa
kimini de alır mirim boşlukta
alınırım üstelik yazamadıklarıma
her saniye sıkıştırır yazılamayanlar
çıkmazdan çıkmaza
gel şimdi mirim
bakalım mericin kıyından karşıya
karşı dediğim yine biz
biz dediğim karşısı
el oğlu el kızı zeytin büyüsü
alıp çalıp gitmiş de karşıya
efil efil geçmiş ömrüm
tramvay raylarında
ben iyiyim bu alacalı hayatta iyi
iyiye dair ne varsa iyi
istanbul’un türküsü sadece dilimdeki
zerre özlediysem namerdim...
5.0
100% (1)
