0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1259
Okunma

gece kapısını aralamıştı
ipek kumaşa dantel dantel işlemişti karanlık
soluk alıyordu nefesinde ılık ılık
kara gözlere düşen ışık
sabahın o masum yüzünde
uyanıyordu kızıla tutku bulutlar
kaplıyordu tüm bedeni
karşıda güne bakan yarı çıplak kayalar
sıra sıra dizilmişti inci gibi ovalar
bahara gülümsüyordu
yeşile uyanmış toprak
bağrında koca bir kışı yalnız bırakarak
sevinciydi şımarık çocuğun elindeki oyuncak
bir bir güne doğuyordu
binbir çiçeği koynuna alarak
yalnız adam gibi duruyordu karşımda o koca dağ
eteklerine uzanmıştı nazlı dereler
çınar ağaçlarının gölgesinde
dudaklarında aynı melodiyi mırıldanarak
kavuşuyordu kollarında bahar
tek tek topraktan doğarak............alibaba 23.11.2012 / güre
5.0
100% (1)