Üzme o tatlı canını, her dert gelir, geçer ANAM
Doğar insan ağlayarak, ağlatarak göçer ANAM...

*

Bilirsin göçmen kuşunu
Sevmez mevsimin kışını
Güz gelir, alır başını;
Uçar, gider, göçer ANAM.

Ömrüm geçti hep sürgünde
Hayallerim kaldı dünde
Sensiz ayrı kara günde
Benim derde düçâr ANAM.

Çile pişer kazanımda
Gam yükü var her anımda
Hicrân odu sol yanımda
Onmaz yara açar ANAM.

Ne bir tek sen, bir ben dertli
Ne bir gönül, bir ten dertli
Dertli kundak, kefen dertli
Aktan ak’a uçar ANAM.

İki dil var, biri hasdır
Dilde kemsöz küfdür, pasdır
Asıl servet edep, usdur
Bazı benden kaçar ANAM.

Taşlanırsa aciz beden
Örnek olur önden giden
Çağırmadan bizi güden
Göz karayı seçer ANAM.

Aldır kalbin gözyaşları
Bitmez dünya telaşları
Çıka çıka yokuşları
Sen naçar ben naçar ANAM.

Benim dertli öten bülbül
Sen ağlama, bari sen gül
Kış olsa da mevsim, bir gül
Belki bir gün açar ANAM...

Mecit AKTÜRK

Değerli dostlarıma, gönlü zengin "YOKSUL" dostumun antika gramofonundan, dünyanın faniligi ve ana’ya olan sevginin içtenliği ses tonuna yansıtılmış bir şiir sunuyorum.

YOKSUL dostuma en derin sevgi ve SAYGıLARıMLA...