2
Yorum
2
Beğeni
4,0
Puan
1096
Okunma
Yıllar geçti aradan görmek mümkün olmadı,
nasip kısmettir dedim bir bahar mevsiminde
gittim köyümü gördüm.
Mevsim bahardı yollar bomboş,
ne gelen ne giden vardı.
Dağlarında çocuklar kuzu gütmüyordu,
insanlar bağa,bahçeye,tarlaya gitmiyordu.
Üzüm bağlarını ta kökünden sökmüşler,
yerlerine arpa, buğday,çavdar ekmişler.
Balta vurmuşlar meyve veren ağaca,
konacak dal bırakmamışlar
serçeye sığırcığa kırlangıça.
Hele köydeki evler,
terk edilmişler birer, birer.
Bazıları yıkılmış,
zor duruyordu ayakdakiler.
Görüp öğrendiklerim ne kadar acı.
Etraf sessiz ve sakin,
yaşanmıyordu bahar sevinci.
Muzaffer Yavuz
4.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz