36
Yorum
28
Beğeni
5,0
Puan
2584
Okunma

Kör kütük imgelerinde boğulurken
Hecelerce geliyor üstüme sokaklar
Kahır dolu bir yürekle
Kaldırım bırakmayıp sen diye ezdikçe
Kahrediyor beni çöken bu tabanlar
Ancak ki ısıtıyor sokak lambaları ışık ritmiyle
Buz gibi ektiğin hain o duygularını
Gözlerini kırparak
Bin bir dertler düşerken üstüme
İhanet hançerinin ruhumda açtığı delikler sızlıyor
Mevsim mevsim koparken içimden sızın
Yüzümde geziniyor hayali buselerin
Onlar ki pamuk gibi
Yumuşacık
Ve meltem rüzgârı gibi serinleterek esip duruyor gönlüme
O gök mavisi gözlerin var ya
İşte onlardı kirpikleriyle beni kahpece vuran
Sevgin ayrı bir renkte Pembemsi iken
Hıncını yayıyordu sanki içime
Kopuk duruşun kırdı kalbimi morlardan koparak
Seni senden çekip alışta sarmak isterken tüm ruhumla
Kopartamadım o yüreğini hasutluktan
Oysaki ben senin kafiyelerine vurgundum
O gülün dahi tarifini bilmezken
Nasıl olur da benden sergilememi istersin
Bülbülün zikrini
Dal gibi kopup dururken umutlarım
Dili tutkun gecelerime sığındım
Kilitlenirken kalbime o kör karanlığın
Seni saran tutkunluğumun kanatları
Birden bire sessizce çözülerek
Düşü verdi umutsuzluğa
Bil ki beni öz zincirlerimdi
Prangalı yapan
Gerçekler tek tek damlayarak parçalanırken
Ancak daha yeni geldi aklım başıma
Serseri kurşunlar misali
Beynimde vızıldayıp dururken ayrılık
Salkım saçak döküldün yüreğimden
Benliği delik deşik etiğin bedenimden
Ne yazık ki seni düşürmüşüm ayrılırken ömrümden…
(17.11.2012) AZAP…
5.0
100% (33)