32
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
2509
Okunma

Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
bu deyiş defterde dümdü herhalde asılıyken
çok hoşuma gitti ve bu şiire ilham oldu denilebilir
saygılarımla
Adını diyen dilin, suskunluk dostu oldu
Soğuktan taşa dönen, kalbimi ısıt Ya Rab.
Köşelere çömelen, puskunluk postum oldu
İnimsi karanlığı, kahredip ışıt ya Rab
Misk-i amber damlatsın, nurundan sarkıt Ya Rab.
.
Kav çaktı pişkin taşlar, kıyametler tutuştu
Zemheri sıcaklardan, ölüm bir kurtuluştu
Ateşi buhran bastı, kulluğum avunuştu
Arzular; kulağımda, çınlayan zılgıt Ya Rab.
Sam yelinden esenler, göğünden ılgıt Ya Rab.
.
Allahımla aramda, öyle bir an olur ki
Rahmet baksa harem’e, safi hayran olur ki
Elden tedbir mi gelir, çok nâ-gehan olur ki
Bağışlanmış suçlara, sevaplar rabıt Ya Rab.
Mecnunların boynunda takılan bağıt Ya Rab.
.
Efsunla döner dünya, tek gözü kör, yan bakar
Aşkın şaşı gözleri, iki görüp kor yakar
Vaadler; yeminlere, ağır pranga takar
Yusuf’un zindanından kalmış bu ağıt Ya Rab.
Kur-an sayfalarından kopmuş bir kağıt Ya Rab.
.
Ötekiliğim sanki maktül nefsin katili
Yoksul’un her nefesi cahilliğin atılı
Hak gelince yok eder, tapılan her batılı
Tevhidin lâ kılıncı elimde sagıt Ya Rab.
Aşkının iz düşümü, kalbimde anıt Ya Rab.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
5.0
100% (33)