8
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2260
Okunma

Dertler deryasında garip ömrüm geçiyor
Hırkam yırtılmış papucum delinmiş
Gökyüzüm kızıla boyanmış karlar yağıyor
Lakin üşümüyorum
Ya da ben...
Ben üşüdüğümü hissetmiyorum
Yıllarca onca acıyı basmışım bağrıma
Onca derdi çekmişim ki sineye
Kalın yorgan misali örtüyor üstümü
Ben kendimi bildim bileli
Ömrüm hep zararda,gönlüm yorgun
Düşe kalka çıkmaya çalışıyorum yokuşları
Mutluluk limanına demir atmaya çalışıyor
Bir türlü varamıyorum
Çünkü
Gönül teknemin yelkeni yırtık
Küreği kırık dümeni yok
Gönül varmak istedikçe dibe Batıyor
Ne can bildiklerimden vefa
Nede aşık olduğumdan sevgi buldum
Ben hep sokak köşelerinde uyudum
Ne basan oldu bağrına
Nede ailem dediklerim
Şefkat gösterdiler bana
Basılmadım bir gün bağırlara
Ben var ya ben
karanlıkta hep cefa buldum
Her bulduğumda halime yandım AĞLADIM
Belim büküldü yüreğim ezildi
Gönlüm yoruldu,bedenim tarumar vaziyette
Artık Tükendim
Ne severim nede sevilirim BİLİYORUM
Yıllar yılı sevilmeyi bekledim
Beklerken yangın yerine döndü yüreğim
Onca derdi yükledim ki içime
Ciğerim iflas etmiş Farketme/mişim
Artık biliyorum
Anlıyorum her şeyi
Geri dönmeyecek sevgi
Varlığımın gözünde kıymeti yokmuş
Geç olsada farkettim
Peş parasız olsamda
Çırıl çıplak kalsada üzerim
Gönlümdeki aşktan gayrı kalmasada servetim
Başım önümde değil DİK
Alnım açık Kara değil
Çünkü ben
Ben karşılıksız sevmenin ne olduğunu
Sevenim yokken öğrendim...
yazar yalnız adam kalemi kırık mehmet aküzüm
ZOR ŞARTLAR ALTINDA BİR KAYIT ALDIM EFEKT YÜKSEK KAYIT PEK DÜZGÜN OLMASADA PAYLAŞMAK İSTEDİM SEVGİLER..
5.0
100% (7)