3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1009
Okunma
Öykünmesi yok
Nerede dostluk demlenmiş akşamlar
Yalnız gölgeler büyürken
İnsan yüklü caddelerde
Soğuk ayışığı serpiliyor
Umut yıkayıcısı yüreklerimize.
Saçlarını örüyorum
Dumanlı yamaçlardan süzülen zerrelere bakıp
Dalları, yaprakları
Durmaksızın esen rüzgârlara soruyorsun
Saksında çiçekler açıyor güne karşı
İmkansızlık olsa da
senle düşlerim
Ötesi yok.
Sensizliği çıkarsam
Yaşadım sayılmaz