BeklemelerGeçiyorken ömrün bahar günleri binbir hızla Yaşamak ne elemdir çokluk içindeki yalnızlıkla Ak düşmüş şaçlar sonbahar yaprakları misali Sensin yüregimin tutunacagı tek dal ey sevgili Hangi gecenin sabahında uyandırır bizi sevgi, Hangi ulu ağaçtaki yaprak var ki toprağa düşmez, Sevda girdabı hangi bilinmez yolun ortasındadır, Söyle can, mutluluk bu yolun hangi ucundadır ? Gönül, yüksek kaldırımda şımarık şaşkın bir serçe, Ne olgunlaştı ne durgunlaştı yaşanmış senelerce Her gece çıkan aya aldanıp kendini deli tay sanır Cemreleri tutmakta yorgun şubat ellerim sevildikçe MZY20100530 |
beklemeler acı verir insana sizin de şiirinizde dediğiniz gibi...
hüzünlü bir şiir ama güzel, geç okudum...
sevgilerimle Zeki...