1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
457
Okunma
Ve bir sabah
kuşlar bile uyurken
gölün durgun sularına düşen bir çakıl taşı gibi
sessiz ve yalnız gittin annem..
Artık
yorgun nasırlı ellerin
altın rengi başakları kavrayamayacak
Sıcak Temmuz rüzgarları
siyah saçlarını okşayamayacak
Çocuklarını bekleyen gözlerin
ufuklara takılıp kalmayacak…
Ve sen
bir bahar günü gittin annem
artık küçük oğlun dizlerine koyup yorgun başını
bahar terini koklayamayacak
Yatagının başucuna gelip,
Kara gözlerine bakamayacak
Sensiz kalmak ne zormuş annem,
Kim koruyacak beni kötü çocuklardan
Kim elimden tutup çiçeklere götürecek beni
Kim yoğurt getirecek görüş gününde
Kim sırtına sarınacak güzel bebişimi
Kim kuşlara yem verecek
Sensiz yapayalnızız annem..
MZY15042021
5.0
100% (6)
Cevap Yaz