Uzadıkça yolum
duruldu aklım
herkes gibi
her nesneye
her nefise karşı
değişti bakışlarım

sıyrıldıkça isteklerimden
aydınlandı
gözüm gönlüm
az vererek
doymak bilmez nefsime
sabrı öğrettim

akıllan dedim
yoksa
sana da
olacak olan
bana da ,
sonu yok bu istemelerinin
şikayetlerin

azıttıkça
oruç tuttum
aylarca,yıllarca
hamur gibi yoğurdum
savaştım
uslandıkça doyurdum

ateşkesimiz var şimdi
süresiz, topyekün
ben demeleri kaldırdık aradan
biz dedik

şükür,biz bize ,biz dedikçe
sevdik şenlerini yaratanın
olup biteni / OLup bitmeyeni
hoş gördük
bildik ki,
sebepsiz sonuç yok
maalesef, geriye dönüş yok
garantisi yok, yarının

geleni selam gibi algıladık
gideni saygı ile uğurladık

bıraktık çoktan
ötekini
el alemi değil,
biz,
kendimizi yargıladık

en güvendiğimiz
insan
dün, bu gün
en güvenmediğimiz de

olup bitene şimdilik diye baktık
yeniyken eskittik
düşmanlıkları
aynı gün çöpe attık
ve
gönlümüze kini, nefreti katmadık
kıskançlığa pirim vermedik
başkasının olanla uğraşmadık
olmayacağın arkasına düşmedik
üstümüze düşene üşenmedik

helal yedik
helal sevdik

her güne yeni bir gün gözüyle baktık
her gece kara kabirimizde yattık
şu kadar yaşarız diye dalmadık
kadiri mutlak’ı
kayıt altına almadık

bildik ki biz kuluz
o şahtır
her şeninde bir hayırı vardır
gördükki
sevmemek için sebep yok,
sevilecek nesne çok
ezel var olan oydu
şimdi de öyle
yarın da
o var
hu