Çağırıyorum adımı
Boğazım yırtılırcasına
Gökkubeyi çatlatırcasına
Topluyorum
tedirgin bellek artıklarımı
Meyve ağacımın meyveleri dökülüyor
Koşun koşun
Yaldızlı mermer bir tabutun içine kitliyorum düşlerimi
Burun burunayım ölümle
Fışkırıyorum bilge cehenmeminden
Serüvenciyim ben
Maceralar peşinde koşan
Feleğin çemberinden süzülüpte geçen
Kaldır başını ıslığıma
Geleceği muştuluyor melek gözler
Çivilenmiş ölümsüz bir kuşku çevremde dolanıyor
Tekrarlıyorum kaçışlarımı
Tozu soğukla paylaşıyorum ayaz gecelerimde
Olgun öpücükler özlemlerimde yatan
Birimsiz bitimsiz uzayıpta giden
Şimdi çırılçıplak uyanıklığım sarıyor bedenimi
Silik tasvirimde tutuşuyorum
Isındım biraz ateşinde
Kanın rengi ahengi başka
Kemikten düşler kırılgan
Yaşamımın dekoru bozuluyor
Çekiyorum tütünümden derin bir nefes
Otların arasında yıkanarak
Uğuldamaya gidiyorum kalyonuna
Büyümeye hazırlanan bir fırtına gibi
Güneşine isyanla bakıyorum
Kavşağında ezilirken
Odam tabuta dönüyor

Recep Yeşil
Ataköy...