’Her yerde bırakıp gittin beni...
gözlerinle, düşlerin yüreğiyle bırakıp gittin beni
yarım kalmış bir cümle gibi bırakıp gittin
gelişi güzel bir nesne, bir iskemle gibi
yazla birlikte biten kısa bir tatil
çekmecede bir kart gibi bırakıp gittin...’

L.ARAGON



I

Aşk ıskalamaz, yalnızlık torpil yapmaz
ve ayrılık kim olduğuna bakmaz...

Ben yazıyorum sana kalsın şiirler
bana mahpus, bana kelepçe özgürlükler sana kalsın...

II

/ Ben bu aşkın nesiyim;
vur bıçağını yarala beni
gecenin simsiyah duvağında kırık keman sesiyim.../

*

Seni iliştirip her yanıma; en deli aşklara büyüyorum:
neyi sevsem ısrarla seviyorum
neyi sevsem eksik, neyi sevsem kaybediyorum...
’kırılgan bir köprüden sana doğru koşuyorum,’
beni tut... beni her şeye rağmen...

III

Yoksul pencerelerde yenilir kendine hayat...
umutlu bekleyişlerde kapatır kollarını kavuşmak
sevgiler uzaklığa, sadakat ihanete yenilir...
kirletip atarlar anlamlarını;
sesinden söküp alırlar çığlıklarını!
bağlandığın her şeyi kesip atarsın; öyle acıtarak ve eksilterek kendini;
hiç kullanılmamış intiharlarla çekip gidersin hayattan.

/...Yoksa ayrılabilir mi;
bir rüya uykusundan / bir nota şarkısından
bir ozan hüznünden, bir şiir öyküsünden?../

İnsan azalmanın; şiir çoğalmanın rahminde;
herkes gider, bize kalır hükümlü yüzlerde hazin ve yasak gülüşler...
öyle sahipsiz ve öyle kanayan..

IV

Gitme!
gidersen, Ahmed Arif ’hasretinden prangalar eskitir’...
’Muş - Tatvan yolunda bir gün senin akşamın ne ki’ orada Turgut Uyar kanar!..

Gitme;
gidersen ortasından kırılıverir harfler...
sabrım yağmalanır, çoğalır uçurumlarım
kısa kalır uzaklığa çığlıklarım...
kırılır karanfil, sancılanır papatya
’yollar üşür’ yolculuklar da...

Gidersin; kan sızacak çocukların ellerinden 
ardında hayatı yanlış sollamış bozgun bir adam
ve acıtan ve acıyan bir aşkın taslağını bırakarak...

Gidersin, dudağımda bıraktığın öpüşlerin izi kalacak
düşlerim sırılsıklam ıslanacak, kalbim uslanmayacak
özgürlüğü yağmalanmış kuşların ahı sen de kalacak...

’Şiirlerde ısıtmayacak artık sözcüklerin bedenini’... ısıtmayacak...

Sen yaşam kılavuzunda neyi, nasıl yapmalıyımın karamsarlığını yaşarken,
ben ayrılık türküleri söyleyeceğim haczedilmiş sesimle...
efkarlanıp rakı zıkkımlanacağım;
sonra da buruşturup sevinçleri, sığındığım anıları kanatacağım!..

Ah gözüm gitme...
sana uzun ve geniş bir hüzün;
kalır bana da illegal aynalarda yasal yüzün!..


(Birdal ERDOĞMUŞ/2008)