Ansızın cıkagelirsin su yeryüzüne
Ne kimse sorar sana
Ne sen kimseyi tanırsın …
Daha dogdugun anda
Yalnızlıgına aglarsın …
Sonra emeklemeye baslarsın ..
Ayagında kırmızı patilerin sacların kıvır kıvır
Ne hirosimada seker yiyemeden ölen cocugu bilirsin
Ne de kimse seni sorumlu tutar afrikada ki aclıktan
Rahatsındır
Güler gecersin herseye
Çocuksundur henüz..
Sen güldügün sıra en büyük dertleri bile sevince cevirirsin
Sadece acıktıgında aglarsın ..
Muhtaçsındır …
Sevgiye ,mutluluga, sefkate …
Okula başlarsın
Korkunc bir heyecan sarar her yerini
Artık büyümüşsündür… Alfabeyi ogretir sana okul.
Okumayı, yazmayı Arkadaslıkları ögretir sana .
Arkadasların olur seversin onları Sevilirsin..
Ancak hic bir zaman öğretmez okul
Hayatı acı cekerek yasayacagını
Büyüdükce hayatın seni
En zayıf anında sırtından vuracagını
Sonra biri cıkagelir hayatına
Bütün özgürlüklerini alır elinden
Ayaklarını zincirler .
Esiri olur kalbin duygularının
Cünkü seviyorsundur..
Pazarlıksız , yalansız
Belki de hazırlıksız…
İhaneti ogrenirsin sonra
Terkedilmeyi
Yüzüstü bırakılmayı
Kalbin kırıldıgı zaman
Duyguların yııprandıgı zaman
Acı çekmeyi öğrenirsin daha bu duyguları tanımadan…
Hayatı ogrendikce yasama alışırsın
Oysa hep bir damla sevgiye muhtactır kalbin
Bir sıcak dost eline
Basını omzuna yaslayabilecegin bir insan ararsın …
Ama unutmaki ademoğlu
Bunu ancak zincirlerinden kurtulmayı basardıgın zaman kazanırsın